Eδώ και χρόνια οι δυνάμεις του ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ δίνουμε μάχη μέσα από τις ανακοινώσεις και τις αναφορές μας σε περιοδείες και Γενικές Συνελεύσεις, τονίζοντας την ανάγκη πλατιάς ενημέρωσης των εργαζομένων για τη σπουδαιότητα του ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ που αποτελεί κατάκτηση του συνδικαλιστικού κινήματος στις τράπεζες μετά από σκληρούς αγώνες και  αποτελεί την ακρογωνιαία ασφαλιστική δικλείδα για τα εργασιακά μας δικαιώματα.

Παράλληλα κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου ότι η εργοδοσία στην πρώτη ευκαιρία θα επιχειρήσει να ξηλώσει και τα πιο βασικά απομεινάρια εργασιακών δικαιωμάτων, που απορρέουν από τον Οργανισμό. Από την άλλη οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες υποτιμούσαν τα καίρια ζητήματα, που άπτονται του Οργανισμού και «έθαβαν» τις συνεχείς παραβιάσεις από την τράπεζα στην προσπάθεια της εργοδοσίας να ψαλιδίσει με κάθε τρόπο θεμελιακά εργασιακά δικαιώματα.

Αποτελεί ντροπή η παραδοχή από συνδικαλιστές ότι πάνε δήθεν να τον «εκσυγχρονίσουν».  Στην ουσία εξυπηρετούν τα σχέδια της εργοδοσίας στην ανατροπή και στο γενικό ξήλωμα δικαιωμάτων. Δίνουν έτσι άλλοθι στην εργοδοσία να μπερδέψει συνειδήσεις, ότι έχει δήθεν «αγνούς» σκοπούς εκσυγχρονισμού και όχι καρατόμησης και των υπολοίπων στο βωμό της επίτευξης του επιχειρηματικού πλάνου, με περισσότερες απολύσεις. Ποιος δεν μπορεί να δει τι κρύβει ο ολοκληρωτικός πόλεμος που έχει ξεκινήσει η διοίκηση της τράπεζας ενάντια στους εργαζόμενους;

Οι εξελίξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν την ορθότητα της θέσης του Αγωνιστικού Μετώπου για κανένα διάλογο με την εργοδοσία σε θέματα αλλαγών του Οργανισμού, όταν προέκυψε η πρόταση της εργοδοσίας στις 13/7/23 Η διοίκηση της τράπεζας με περισσό θράσος κατέθεσε στις 12/9/23 ένα κατάπτυστο κείμενο προτάσεών, με το οποίο στοχεύει στη πλήρη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων μας και την κατάργηση της παραμικρής δικλείδας ασφαλείας και προστασίας για τον εργαζόμενο. Δεν υπάρχει εργασιακό δικαίωμα που να μην πλήττεται από τις προτάσεις της εργοδοσίας. Η νέα εποχή επιβάλει ένταση της εκμετάλλευσης, απόλυτο ξεζούμισμα των εργαζομένων, απελευθέρωση απολύσεων παράλληλα με ξήλωμα κάθε δικαιώματος αλλά και  σιγή νεκροταφείου μέσα στην τράπεζα.

Η πλειοψηφία του ΣΕΤΠ συνεχίζει να αποτελεί το πολυεργαλείο στήριξης της τράπεζας όλα αυτά τα χρόνια, παραμένοντας βαθιά αφοσιωμένη στην κερδοφορία της. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;  το κούρεμα δικαιωμάτων και επιδομάτων  με την τακτική της εξίσωσης προς τα κάτω, τα ψίχουλα της κοροϊδίας των Επιχειρησιακών ΣΣΕ, τη διάλυση του Ταμείου Εφάπαξ για να στήσει η εργοδοσία το Τ.Ε.Α στα μέτρα της κερδοφορίας της , την κοροϊδία των παροχών του ιδιωτικού ασφαλιστηρίου της ΝΝ, τις συμφωνίες για την υλοποίηση των αποσχίσεων για να προχωρήσουν τα σχέδια των «βελούδινων» απολύσεων και πόσα ακόμα;

Δεν υπάρχει «θέλω» της τράπεζας που να μην έχει υλοποιηθεί από την πλειοψηφία του αντιπροσωπευτικού ΣΕΤΠ και μάλιστα άμεσα!

Το ίδιο έργο το έχουμε δει να επαναλαμβάνεται πολλές φορές. Παράλληλα για να δικαιολογήσουν την ενδοτική στάση τους θολώνουν τα νερά με βαρύγδουπους τίτλους ανακοινώσεων κενούς περιεχομένου, όπως ο πρόσφατος: «ναι στην επικαιροποίηση των  όρων του Οργανισμού Προσωπικού υπέρ των εργαζομένων…». Εδώ γελάνε!!  Η συγκεκριμένη παράταξη  δεν διεκδίκησε ποτέ από την τράπεζα την εφαρμογή του υπάρχοντος θα είναι σε θέση να πετύχουν φιλεργατική επικαιροποίηση;;  Για παράδειγμα μόνο τα χρωστούμενα από αναδρομικά του βαθμολογίου  είναι αρκετά χιλιάρικα που κλάπηκαν από τις τσέπες μας για να  μπουν στο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας.  Λένε ψέματα ότι μπορεί να προκύψει κάτι φιλεργατικό. Με την γνωστή τακτική τους πάνε συνειδητά πρόθυμοι σε ένα κοινωνικό διάλογο-σφαγείο εργατικών δικαιωμάτων αφήνοντας στο σκοτάδι της άγνοιας την πλειοψηφία των εργαζομένων, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι οι εργαζόμενοι θα χάσουν. Μένει να δούμε το πόσα, ίσως και όλα αν τους αφήσουμε.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι να μην τους αφήσουμε! Όλα αυτά τα χρόνια έχουμε λιώσει απ’ τη δουλειά σε απάνθρωπες συνθήκες καταπίεσης και εκβιασμών  χωρίς το παραμικρό ίχνος αναγνώρισης της εργασίας. Να μην δώσουμε λοιπόν την εξουσιοδότησή μας να διαπραγματευτούν οι εργατοπατέρες της συμφοράς το δικαίωμά μας στην αξιοπρέπεια.