Απεργία επιβίωσης

Δηλώνουμε απεργοί, συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη!

Δεν εμπιστευόμαστε κανέναν εκτός από τη δύναμη μας, τη δύναμη του συλλογικού οργανωμένου αγώνα. Συνάδελφοι γυρίστε τη πλάτη σε όσους εξακολουθούν και ομνύουν στο καλό όνομα της τράπεζας, στην φήμη της, στο «αναπτυξιακό» της όραμα. Η «επιτυχία» της τράπεζας είναι ο δικός μας εξανδραποδισμός, αυτή είναι η δέσμευση προς τους μετόχους, αυτό απογειώνει τη μετοχή, αυτό θα δώσει credits στα στελέχη 5ετίας που έρχονται σαν τους κατσαπλιάδες να κάνουν την αρπαχτή και μετά να μας χαιρετίσουν απ’ το intranet. Δε μπορούμε να έχουμε την παραμικρή προσδοκία στο να νουθετήσουμε τη Διοίκηση. Μέσα σε μια ολόκληρη πανδημία είχε αποκλειστικό προσανατολισμό και γνώμονα την αύξηση της πίεσης, την αδιανόητη στοχοθεσία, τα meetings που ζητούσαν τον ουρανό με τα άστρα. Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ είχαμε προειδοποιήσει με κάθε τρόπο για αυτό: η προσπάθεια του τραπεζικού κεφαλαίου για ανάκαμψη από την κρίση θα είναι κυριολεκτικά οδοστρωτήρας για εργαζόμενους τραπεζοϋπάλληλους αλλά και εργαζόμενους/συνταξιούχους άλλων κλάδων που είναι υποχρεωμένοι να έχουν συναλλακτική πελατειακή σχέση με την τράπεζα. Δεν ορρωδούν προ ουδενός!

Αποδεικνύεται ότι τα πράγματα δεν είναι «μαύρα», αλλά επιλέγουν να μας τα παρουσιάζουν έτσι: οι μέτοχοι και όσοι μιλούν στο όνομά τους παρουσιάζουν ως αναγκαστική προσαρμογή στο σήμερα τη συνέχιση των απολύσεων, οι ηγεσίες των σωματείων μιλούν για εποχές καθίζησης του κινήματος και γενικευμένης αδιαφορίας.

Αναρωτηθείτε:! Ενώ η Τράπεζα μέσα σε 8 χρόνια έχει ήδη μειώσει το προσωπικό κατά 60%, δεν προκηρύχτηκε ούτε μία πανελλαδική απεργία από κανένα από 6 σωματεία! Τώρα, ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι προ πολλού

Είναι όμως έτσι;

Όχι συνάδελφοι! Έτσι «φαίνονται» τα πράγματα σε έναν κλάδο χρόνια κακομαθημένο από εκπροσώπους της συνδιαλλαγής, της συνεννόησης, της απεργιακής αλλεργίας. Τους προσπερνάμε!

Το φως είναι μπροστά μας! Μας έρχεται από κλάδους που σε αυτές, τις ίδιες και χειρότερες, συνθήκες αυτή την περίοδο καταγράφονται σημαντικές επιτυχίες για τους εργαζόμενους, εκεί που διεξάγεται αληθινός καθημερινός αγώνας με κινητοποιήσεις, συνελεύσεις, μαζικές διαδικασίες, με τους εργαζόμενους στο προσκήνιο κι όχι στην απομόνωση του ατομικού η/υ: Στις κατασκευές με κλαδική σύμβαση με αυξήσεις 35%(!), στην COSCO με σύμβαση με ικανοποιημένα όλα τα αιτήματα, ………..

Τι λέτε να δοκιμάσουμε κι εμείς τη δύναμή μας;! Και για να το ξεκαθαρίσουμε, η μία 24ωρη απεργιακή μάχη δε θα επιτρέψουμε να ολοκληρώσει τον αγώνα που τώρα ξεκινά. Είναι ψέμα ότι μια 24ωρη απεργία είναι η έσχατη λύση. Υπάρχουν και μέθοδοι κλιμάκωσης χρόνια δοκιμασμένες κι επιτυχημένες, πολυήμερες απεργίες, συλλαλητήρια, ανοιχτές μαζικές συνελεύσεις μέχρι και πιο δυναμικοί ακτιβισμοί. Οπότε όσοι ορέγονται να κλείσουν τις κινητοποιήσεις πριν καλά-καλά τις ξεκινήσουμε, ας μείνουν με την όρεξη…

Για να μην τολμήσει η Τράπεζα να κλείσει άλλο κατάστημα, να απολύσει άλλον συνάδελφο, να μας αποζημιώνει με μισθούς που πλέον είναι κυριολεκτικά πείνας.