Τι ζήσαμε τα τελευταία χρόνια:

Καπιταλιστική κρίση, Χρεοκοπία, Μνημόνια, μεταμνημονιακές δεσμεύσεις, καταστολή, πλούσια αντεργατική Νομοθεσία  με κορωνίδα το έκτρωμα Ν.4808/2021 (Χατζιδάκη), Πανδημία: 70% των θανάτων λόγω ελλείψεων ΜΕΘ, Ενεργειακή φτώχεια, πληθωρισμός, ακρίβεια, Πόλεμος, και ….επιστροφή στην κερδοφορία της τράπεζας με Business Plans που διψούν για νέο αίμα τραπεζοϋπαλλήλων.. Οι εξελίξεις δεν χωράνε καμιά ανοχή, καμιά αδράνεια. Είναι ζήτημα επιβίωσης πια.

Που βρισκόμαστε σήμερα:

Η εντατικοποίηση της εργασίας, οι ανέφικτοι στόχοι πωλήσεων, οι χυδαίες συμπεριφορές  και η πιο βαθιά εκμετάλλευση σήμερα χτυπάει κόκκινο!  Όλοι οι εργαζόμενοι αναρωτιόμαστε πόσο άραγε θα αντέξουμε; 

Η επιθετικότητα της τράπεζας στα δικαιώματά μας κλιμακώνεται, μετά την υλοποίηση της AGENDA 2020 και του SUNRISE παράλληλα με τον αυταρχισμό και την πολύμορφη προσπάθεια της Δ.Α.Δ για περιορισμό βασικών συνδικαλιστικών ελευθεριών και κανένας Σύλλογος δε βγάζει άχνα (γιατί προφανώς βολεύονται οι εργατοπατέρες της πλειοψηφίας).

Η επιστροφή στην κερδοφορία της τράπεζας, με βάση την ανακοίνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων του 2021, συνοδεύεται από το νέο τριετές επιχειρηματικό Σχέδιο Business Plan 2022-25 του οποίου ο στόχος για διανομή μερίσματος το 2024 στους μετόχους και «επίτευξη βέλτιστης λειτουργικής αποτελεσματικότητας με μείωση κόστους κατά 25%!!» βασίζεται στην ασίγαστη δίψα του βρυκόλακα-κεφαλαίου για …αίμα! ακόμα περισσότερες απολύσεις, αποσχίσεις, κλείσιμο καταστημάτων, εντατικοποίηση,

Και ενώ  «τρέχουν»  ήδη αντεργατικές εξελίξεις οι απεργοσπάστες εργατοπατέρες της πλειοψηφίας παραμένουν πάντα αρωγοί στην υλοποίηση των σχεδίων των τραπεζιτών μέσα από τον κοινωνικό διάλογο σε βάρος των εργαζομένων.  Έτσι με σχέδιο και αγαστή συνεργασία με την εργοδοσία λειτουργούν περισσότερο καθησυχαστικά στις αγωνίες των εργαζομένων, μέχρι να ολοκληρώσει η εργοδοσία τα αντεργατικά της projects!      

Σήμερα περισσότερο από ποτέ στο ομιχλώδες τοπίο των εξελίξεων, που βολεύει τραπεζίτες (για να παίξουν το χαρτί του αιφνιδιασμού και να ‘χουν τη πρωτοβουλία των κινήσεων),   και τις πλειοψηφίες Συλλόγων για να «ψαρεύουν» εγγραφές σε «θολά νερά», γίνονται οι κρίσιμες αρχαιρεσίες του ΣΕΤΑΠ. Όλοι έχουμε συσσωρεύσει πολύτιμη πείρα και έχουμε βαριές ευθύνες για τις επιλογές μας. Κανένας/καμία δεν έχει πια την πολυτέλεια να βγάζει την ουρά του απ’ έξω και την εύκολη δικαιολογία του: «δεν ήξερα..»

Η τράπεζα προχωράει ακάθεκτη στην υλοποίηση των αντεργατικών επιχειρηματικών της πλάνων μέσα από τη συρρίκνωση δικτύου και Κ.Υ. , εθελούσιες απολύσεις, αποσχίσεις , εντατικοποίηση της δουλειάς, ξήλωμα δικαιωμάτων, εκβιασμούς, διωγμούς εργαζομένων κ.α.    Έχει στο πλευρό της την κυβέρνηση, τα επιτελεία των αστικών Κομμάτων, αλλά και την εργατική αριστοκρατία της ΟΤΟΕ και των 6 Συλλόγων που δραστηριοποιούνται στην Πειραιώς. Όλοι τους δεν χάνουν ευκαιρία να υποκλιθούν σε κάθε σχέδιο-προσταγή της τράπεζας σε βάρος των εργαζομένων. Αποτελούν πολύτιμο ASSET (ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ) για την τράπεζα.   Οι εργαζόμενοι βιώνουν τους διωγμούς, την πίεση, τους εκβιασμούς την ανασφάλεια και είναι απελπιστικά μόνοι, γιατί οι πλειοψηφίες που ψήφισαν και ανέδειξαν στα όργανα των σωματείων τους και της ΟΤΟΕ έχουν αποκλειστικό ρόλο, ως κοινωνικοί εταίροι, την επιτυχία των πλάνων της τράπεζας και της κερδοφορίας των μετόχων. Αυτή είναι η ωμή αλήθεια. ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ.  

Τι (ξανά)δείχνουν οι τελευταίες αποσχίσεις;

Η κατρακύλα του συνδικαλιστικού κινήματος του χώρου δεν έχει προηγούμενο. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα της επιθετικότητας της τράπεζας αφορά την απόσχιση σε εταιρεία κεντρικών υπηρεσιών, μεταξύ αυτών και των «ψυγείων» , που είχε φτιάξει σε Αθήνα κ Θεσσαλονίκη. Πάνω από 6 μήνες γνώριζαν τα σχέδια της τράπεζας και δεν έριξαν ούτε  “ντουφεκιά”. Έδωσαν με την απραξία τους χρόνο στην τράπεζα να διώξει έναν αριθμό εργαζομένων με εθελούσια, ώστε να μείνουν λιγότεροι και να τους αποτελειώσει γρηγορότερα και ευκολότερα χωρίς την παραμικρή κοινωνική ένταση ή αναταραχή.

Μεσολάβησε το 33^ο Συνέδριο της ΟΤΟΕ το Δεκέμβρη,  όπου η πλειοψηφία της ΔΗΣΥΕ, που ελέγχει την ΟΤΟΕ ούτε έθιξε, ούτε απάντησε, ούτε πήρε μια απόφαση να προστατέψει τους εργαζόμενους τόσο από τις αποσχίσεις  και τη συρρίκνωση του κλάδου, όσο και στην υλοποίηση του νόμου εκτρώματος Χατζηδάκη που επιχειρεί να βάλει ταφόπλακα στη συνδικαλιστική δράση και στη ζωή των σωματείων.

Τη στιγμή που η εργοδοσία μας έχει κηρύξει ολοκληρωτικό πόλεμο η ΟΤΟΕ ζητάει κοινωνικό διάλογο και συμμετοχή των συλλόγων στα ΔΣ των τραπεζών, προφανώς για να βάζουν κι οι εργατοπατέρες την υπογραφή τους στις απολύσεις που γίνονται στον κλάδο.

Τι αποτέλεσμα έφερε η Κλαδική ΣΣΕ;

Όσον αφορά στην υπογραφή της Κλαδικής ΣΣΕ. Η γνωστή εκφυλιστική τακτική της ηγεσίας της ΟΤΟΕ εδώ και χρόνια. Όπως και η προηγούμενη.  Μια στάση εργασίας μόνο για λίγους! ούτε τα ΔΣ. δε συμμετείχαν! Υπονόμευσαν για άλλη μια φορά   τη Συλλογική Διαπραγμάτευση και τη συμμετοχή των εργαζομένων σπέρνοντας  απογοήτευση και παραίτηση. Οι εργαζόμενοι έχουν αηδιάσει απ’ όλη αυτή τη θεατρική παράσταση.

Βιάστηκαν να χαρίσουν στους εργοδότες τρία χρόνια εργασιακή ειρήνη για να μπορούν απερίσπαστοι να αφοσιωθούν στο ξεπάστρεμα των εργαζομένων. Πρώτη αύξηση τον Οκτώβρη του 2022, ενώ ΤΩΡΑ βρέχει λογαριασμούς που απαιτούν πληρωμή.

Τι αποτέλεσμα έφερε η «αγαστή»   συνεργασία με την εργοδοσία;

Η αγαστή συνεργασία συνεχίζεται μέχρι να απομείνουμε ένας θεός ξέρει πόσοι. Την ίδια ώρα που το καζάνι της αγανάκτησης σιγοβράζει στους χώρους δουλειάς από την πίεση και τις αδικίες, τα πρωινά με τη διοίκηση, οι χορηγίες, οι αμερικανιές, τα προπαγανδιστικά κόλπα της εργασιακής ψυχολογίας ξέφτισαν μπροστά στη βία των μαζικών εκκαθαρίσεων των διωγμών και  των αποσχίσεων. 

Ακόμα και μεσαία στελέχη της τράπεζας συνειδητοποιούν ότι οι θυσίες, ο «πατριωτισμός» για απλήρωτη δουλειά ήλιο με ήλιο, και η πίεση είναι χωρίς αντίκρισμα.  η τακτική της διοίκησης έχει χρεοκοπήσει ιδεολογικά χάνοντας τα ερείσματα ακόμα και στα στελέχη της. Αυτής της διοίκησης «με τα εκφυλισμένα οράματα» που καταστρατηγεί θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα αδυνατούν 6 Σύλλογοι να βάλουν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι.

Στο σημερινό εργασιακό τοπίο κλιμακώνεται η εργοδοτική πλύση εγκεφάλου διαρκείας και  μέσα στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος με τη γνωστή επιχειρηματολογία : είναι δύσκολοι καιροί , οι αντεργατικοί νόμοι φταίνε, τίποτα δεν γίνεται. Οι κινητοποιήσεις είναι εκτός του κλίματος και δεν οδηγούν σε λύσεις. 

Αν δεν περνάει η μπογιά των κινητοποιήσεων και των απεργιών πια , τότε γιατί όλη αυτή η λυσσαλέα επίθεση στα δικαιώματα. Δεν υπάρχει υπουργός εργασίας όλων των αποχρώσεων που να μη νομοθέτησε κατά του απεργιακού δικαιώματος.

Στην νέα κανονικότητα που θέλουν να διαμορφώσουν είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν και να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης σε όλους τους κλάδους σε όλους τους χώρους δουλειάς.

Λοιπόν τι Σωματείο έχουμε ανάγκη σήμερα;

Σήμερα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ η ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος Μέσα από την ταξική ενότητα, απαιτείται η χειραφέτηση των εργαζομένων από την εργοδοσία. Να έρθουμε στο προσκήνιο οι παραγωγοί του πλούτου. Nα μπούμε περισσότεροι εργαζόμενοι στη μάχη. Να ανέβει το επίπεδο της συμμετοχής των εργαζομένων. Να συγκροτηθεί επιτέλους ένα μαχητικό σωματείο στην τράπεζα σε ταξική κατεύθυνση. Να μπει φρένο στον εκφυλισμό και στον ενδοτισμό του συνδικαλιστικού κινήματος. Να οργανωθούν επιτροπές κτηρίων, εκπρόσωποι κατ/των, μαζικές συσκέψεις και γενικές συνελεύσεις όπου να λένε όλοι οι εργαζόμενοι γνώμη και να ασκούν απαιτητικά εργατικό έλεγχο. Να νικηθούν κατά κράτος η απογοήτευση και η αποστράτευση, που οδηγούν τους εργαζόμενους στη μοιρολατρία και στην ηττοπάθεια.

Έχει νίκες ο δρόμος που προτείνουμε;

Υπάρχει και άλλος δρόμος. Μια σειρά από σωματεία και Ομοσπονδίες  δεν το βάζουν κάτω.  Παραδείγματα απειθαρχίας του συνδικαλιστικού κινήματος στους Νόμους της κυβέρνησης και των εργοδοτών:

• Πέρα από τα γνωστά στο πανελλήνιο παραδείγματα: e-food, ΛΑΡΚΟ, ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ, COSCO
• Στους ντελιβεράδες το νόμο ζητούσε να εφαρμόσει η εργοδοσία τους.
• Στο συνδικάτο Μετάλλου Αττικής οι εργοδότες δεν έδιναν μητρώο μελών (Νόμο Βρούτση) για να μην εφαρμοστεί η ΣΣΕ που είχε υπογράψει το σωματείο. Το Σωματείο επέβαλλε την καθολική εφαρμογή.
• Οι «εργοταξιακές συμβάσεις» που υπογράφει το Συνδικάτο Οικοδόμων για να καλύπτει όλους τους εργολαβικούς εργαζόμενους στα δουλεμπορικά.
• Το συνδικάτο Τουρισμού-Επισιτισμού έχει καταργήσει στην πράξη σε χώρους δουλειάς την απαράδεκτη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με τα εξαντλητικά ωράρια που επιβάλλει η Κλαδική τους ΣΣΕ.
• Η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών μπλόκαρε την εφαρμογή του νόμου ΣΥΡΙΖΑ για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
• Υπάρχει πείρα στο σ.κ. που κατάργησε στη πράξη νόμους για τον περιορισμό των  διαδηλώσεων, το νόμο που μετέτρεπε τις κινητοποιήσεις ενάντια σε πλειστηριασμούς σε ιδιώνυμο αδίκημα.
• Η πλατιά συμμετοχή των συνδικάτων των εκπαιδευτικών στην αποχή στην εφαρμογή της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας αιρετών.
• Οι απεργίες ναυτεργατών , ΜΜΜ Συνδικάτων Σταθερής Τροχιάς κ.α. κόντρα σε Δικαστικές Αποφάσεις που τις έβγαζαν παράνομες. 
• Ακόμα και στον κλάδο μας σωματεία εταιρειών όπως MELLON κ FIRST DATA διεκδικούν και υπογράφουν Επιχ/κές ΣΣΕ, αντιπαλεύουν δύσκολες εργασιακές συνθήκες , εργοδοτική τρομοκρατία, ακόμα και απολύσεις .
• Και τέλος πολύ πρόσφατα υπογράφτηκε η Κλαδική ΣΣΕ των Οικοδόμων με αυξήσεις από 18 – 35% στο μεροκάματο και μια σειρά από επιδόματα.

Και η λίστα δεν έχει τέλος. Όλοι αυτοί δεν είναι από άλλο πλανήτη! Κάποιοι είναι με πολύ λιγότερα μέλη και με πολύ χειρότερη οικονομική κατάσταση.

Τα παραπάνω ταξικά προσανατολισμένα σωματεία αποτελούν καθοδηγητικά παραδείγματα οργάνωσης αγώνων και σπουδαία παρακαταθήκη για το μέλλον. Βάζουν ψηλά τον πήχη των διεκδικήσεων.  Δείχνουν την πραγματική διέξοδο στο μονόδρομο του Αγώνα. 

Ποιο δρόμο να διαλέξουμε;

Σε αυτό το δρόμο μπορούμε να βαδίσουμε κι εμείς. Όχι βέβαια με τις γνωστές συνδικαλιστικές  ηγεσίες ΔΗΣΥΕ-ΔΑΚΕ που διοικούν τα επιχειρησιακά σωματεία και την ΟΤΟΕ με απόλυτες πλειοψηφίες. Ας κάνουμε την αρχή από τις εκλογές στο ΣΕΤΑΠ. Γιατί οι εργαζόμενοι στην Τράπεζα Πειραιώς αξίζουμε ένα μαχητικό σωματείο που θα είναι αδιαπραγμάτευτα με τα συμφέροντα των εργαζόμενων. Δε υπάρχουν περιθώρια για άλλες υποχωρήσεις. Περνάμε στην αντεπίθεση. Στέλνουμε ηχηρό μήνυμα στη Διοίκηση της Τράπεζας αποδυναμώνοντας τους κάθε λογής “συνεργάτες” της.