Την ώρα που τα καταστήματα αδειάζουν από προσωπικό μετά την τελευταία εθελούσια και για όσους παρέμειναν η εντατικοποίηση χτυπάει κόκκινο, την ώρα που δεκάδες συνάδελφοι των οποίων τα καταστήματα έκλεισαν μετακινούνται υποχρεωτικά από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη η Διοίκηση της Τράπεζας ξαναχτυπά: Ετοιμάζεται νέα απόσχιση, αυτή τη φορά για το CAU (Περισσός Ταντάλου), τμήματα της Διοικητικής Μέριμνας και καταχωρητές τιμολογίων από τις Οικονομικές Υπηρεσίες.

Σήμερα (28/09) η Τράπεζα κάλεσε τα σωματεία σε ενημέρωση-διαβούλευση όπως προβλέπει άλλωστε και το γνωστό ΠΔ 178/2002. Να σημειώσουμε ότι οι εκλεγμένοι Διοικητικοί Σύμβουλοι του ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ δεν ενημερώθηκαν από τα σωματεία τους για τις επικείμενες συναντήσεις (γιατί άραγε;).

Αφού η Τράπεζα ανενόχλητη από τις πλειοψηφίες των σωματείων στοίβαξε τους εργαζόμενους στα γνωστά ψυγεία, τους απαξίωσε εντελώς αφού και αντικείμενο δεν είχαν επί της ουσίας (την ίδια ώρα που καταστήματα και υπηρεσίες στέναζαν από την έλλειψη προσωπικού) αλλά και με πρόσχημα την πανδημία τους επέβαλε τηλεργασία χωρίς …εργασία έρχεται τώρα να ολοκληρώσει το σχέδιο που εξαρχής είχε και όλοι γνώριζαν: έξοδο από την Τράπεζα με το καλό (εθελούσια) ή με το ζόρι (απόσχιση). Ή αλλιώς ανεργία ή αλλαγή εργασιακής σχέσης.

Πόσο γελοίες φαντάζουν μετά από αυτή την εξέλιξη οι σημερινές ανακοινώσεις ΣΕΤΠ και ΣΕΤΑΠ όπου ο μεν πρώτος απαριθμεί τις προσφορές στα μέλη του τετράδια, αριστεία, αιμοδοσίες, παγκόσμιο πρωτάθλημα εργασιακού αθλητισμού (;) αλλά και βάζει πλάτη για να περάσει η Διοίκηση χωρίς εμπόδια ότι σχέδια έχει για τη Μηχανογράφηση ενώ ο δεύτερος αρμενίζει στα ελληνικά νησιά σε …φθινοπωρινή κρουαζιέρα και φωτογραφίζεται με δημάρχους και παράγοντες . Λέξη και οι δύο για τις δεκάδες των συναδέλφων που ξεσπιτώνονται για να μη χάσουν τη δουλειά τους, λέξη για εκείνους που αναγκάστηκαν να πάρουν την εθελούσια για να μην ξεσπιτωθούν.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έρθει άλλη μια …φανταστική συμφωνία της Τράπεζας με την ΟΤΟΕ και τα σωματεία για την προστασία των θέσεων απασχόλησης, ενδεχομένως και για τον εθελοντικό χαρακτήρα των μετακινήσεων όπως έγινε στο RBU με τις 25 απολύσεις, με όσους αντί να τοποθετηθούν αμέσως στα καταστήματα που ανέλαβαν τις εργασίες όσων έκλεισαν οδηγήθηκαν στην τηλεργασία και τώρα σιγά σιγά μετακινούνται στην Αθήνα, με τις κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις που τάχα μου διασφάλιζαν τις θέσεις εργασίες που στο μεταξύ έχουν μειωθεί κατά χιλιάδες τα τελευταία χρόνια όχι μόνο στην Πειραιώς αλλά σε όλες τις Τράπεζες.

Οι εργαζόμενοι ένα δρόμο έχουν και αυτό έδειξε η πείρα του RBU: ό,τι κερδήθηκε, κερδήθηκε από την αγωνιστική στάση των ίδιων των εργαζόμενων, από τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις, από τη θαρραλέα τους στάση απέναντι στην τρομοκρατία της εργοδοσίας κόντρα σε πλειοψηφίες και συνδικαλιστές που από την πρώτη στιγμή τους καλούσαν να σκύψουν το κεφάλι και να πάνε στην INTRUM. Αυτός ο αγώνας αποτελεί παρακαταθήκη για το σύνολο των εργαζομένων στην Πειραιώς. Αυτός ο αγώνας αν είχε κερδηθεί, τότε που 1200 συνάδελφοι ήταν στο δρόμο έτοιμοι για όλα, δε θα είχαμε φτάσει σήμερα εδώ που είμαστε με τη Διοίκηση ανενόχλητη να ισοπεδώνει το σύνολο των εργαζόμενων. Και οι ευθύνες για αυτή την κατάληξη έχουν ονοματεπώνυμο.

Καμία αναμονή. Κανένας εφησυχασμός. Οργανώνουμε τον αγώνα μας και αναγκάζουμε τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε σωματεία και ΟΤΟΕ να μην κάνουν βήμα πίσω. ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ για αξιοπρέπεια, για δουλειά με δικαιώματα.