Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, φίλες και φίλοι,

 Έχω αυτή την επικοινωνία μαζί σας σήμερα σχετικά με τις επικείμενες εκλογές στα σωματεία ΣΕΤΠ και ΣΕΥΤΠΕ (όπου χωρίς καμία συνδικαλιστική ή πολιτική φιλοδοξία βάζω υποψηφιότητα για να στηρίξω όσο μπορώ το ψηφοδέλτιο του Αγωνιστικού Μετώπου).

 Πολλοί σκέφτονται για τις κάθε είδους εκλογές ότι η αποχή είναι η καλύτερη αντιμετώπιση. Είναι σωστό αυτό; Αν η αποχή είναι μαζική και ακολουθούμενη από οργανωμένους αγώνες, διεκδικήσεις και ρήξη μιας φαύλης εξουσίας πιθανώς. Σε γενικές γραμμές όμως η αποχή λειτουργεί υπέρ της πρώτης δύναμης που σχεδόν νομοτελειακά την αποζητά, παράλληλα με τη μη ενασχόληση του κοινού με τις διαδικασίες ώστε ανεξέλεγκτα να “αλωνίζει” σχετικά με τα δικαιώματα και τις ανάγκες του, να συμβιβάζεται και να συμφωνεί συχνά κάτω από το τραπέζι και να αποφεύγει τη διαπάλη, τη συζήτηση και φυσικά τις ενοχλητικές φωνές, αντιδράσεις και τους ελέγχους.

 Σε όσες και όσους φίλες και φίλοι είστε μέλη σε ΣΕΤΠ και ΣΕΥΤΠΕ θα πρότεινα βεβαίως να συμμετέχετε στην εκλογική διαδικασία και να στηρίξετε με την ψήφο σας τα ψηφοδέλτια του Αγωνιστικού Μετώπου σε κάθε σύλλογο.

 Γιατί το Αγωνιστικό Μέτωπο;

* Επειδή όσοι είχατε την “τύχη” να βρίσκεστε στο R.B.U. τα περασμένα 2 έτη γνωρίζετε καλά ότι το Αγωνιστικό Μέτωπο με την αρωγή του Κλαδικού Σωματείου Χρηματοπιστωτικού Αττικής στήριξε τον μεγαλύτερο σε διάρκεια απεργιακό αγώνα που έχει γίνει στις τράπεζες τα τελευταία χρόνια, μην αφήνοντας το φρόνημα των συναδέλφων να κατατροπωθεί και καθυστερώντας κατά μεγάλο βαθμό τα ήδη δρομολογημένα και συμφωνημένα ίσως σχέδια της διοίκησης για την απόσχιση. Κι όλα αυτά ενόσω οι ηγεσίες σχεδόν όλων των επιχειρησιακών σωματείων δεν στήριξαν ή στήριξαν ελάχιστες ημέρες τον αγώνα αυτό, ενώ δεν ήταν λίγοι οι συνδικαλιστοπατέρες που ωθούσαν τους συναδέλφους προς την εθελούσια ή την Intrum αποφεύγοντας όπως ο διάολος το λιβάνι τη λέξη απόσχιση. Παρακολουθήσαμε τότε πολλούς αγωνιστικούς θεατρινισμούς υπό την αιγίδα της Ο.Τ.Ο.Ε αλλά και “φωτογραφικούς” αγώνες εντυπώσεων από τους υπεράνω.

* Επειδή δεν κορόιδεψε τους συναδέλφους ότι δε θα γίνουν απολύσεις ή ότι οι συνάδελφοι θα σωθούν δια της νομικής οδού αλλά τόνισε ότι η ενότητα, η αλληλεγγύη και η οργάνωση στους αγώνες και τις διεκδικήσεις θα ήταν ο μόνος δρόμος ισχυρής αντίστασης προς την εργοδοσία.

* Επειδή όντας μη θολωμένο από την “γλύκα της καρέκλας” ζητά πάντα από τις ηγεσίες των επιχειρησιακών σωματείων της τράπεζάς μας επιτέλους την ενοποίησή τους ώστε η δύναμη των συναδέλφων να είναι μαζική και όχι διασπασμένη και αποπροσανατολισμένη.

* Επειδή οι συνάδελφοι συνδικαλιστές του Αγωνιστικού Μετώπου χωρίς αποσπάσεις παλεύουν καθημερινά παράλληλα με την εργασία τους να ενημερώσουν τους συναδέλφους για τις εξελίξεις στην τράπεζα αλλά και την λαίλαπα που έρχεται στα εργασιακά για να γνωριζουν χωρις “καλλωπισμούς” τι να αναμένουν.

Για όλους αυτούς τους λόγους αλλά και για πολλούς άλλους σας ζητώ να δώσετε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δύναμη στο Αγωνιστικό Μέτωπο για να μη βλέπετε ύποπτες συμφωνίες κάτω απο το τραπέζι, ούτε πολεμικές ανακοινώσεων και φωτογραφιών αλλά ανθρώπους στο δρόμο, στους τόπους εργασίας, στις απεργίες μαζί με σας να ενημερώνουν και να μάχονται δίπλα σας.

Κλείνω με μια φράση του Μπερτολτ Μπρεχτ : “Αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής, είναι υπέρ της πολιτικής που τους επιβάλλουν.” Συναδέλφισσες και συνάδελφοι ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΑΥΤΟΙ!

Καλή δύναμη και υγεία.