Μπορεί η γιορτινή ατμόσφαιρα και η παράταση της διαδικασίας απάντησης των “αδειούχων” συναδέλφων ως τις 3/1 στις εκβιαστικές προτάσεις της Τράπεζας να έχει φέρει μια προσωρινή ηρεμία στη “γαλέρα” , όμως οι 24 συνάδελφοί μας που παραμένουν απολυμένοι μετά και το… interview με τη γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας αλλά και η εκφρασμένη πρόθεση της εργοδοσίας να συνεχίσει στη ρότα των απολύσεων προμηνύουν τη θύελλα που έρχεται.

Τι κι αν στενάζουν τα καταστήματα από δουλειά, τι κι αν ο φόρτος είναι τέτοιος που έχει επιβληθεί ότι τα Χριστούγεννα άδειες δεν έχει (και όποιος δεν έχει που να αφήσει τα παιδιά του ΤΙ ΚΑΝΕΙ;), η εργοδοσία έχει βαλθεί να ξεκάνει αυτούς που (ακόμα) έχουν δουλειά και να αποδείξει από την άλλη ότι περισσεύουμε.

Και δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε την πρόσκληση για ευχές “ Σας ενημερώνουμε ότι ο Διευθύνων Σύμβουλος κ. Χρήστος Μεγάλου, στις 24 Δεκεμβρίου, 11:00 έως 12:00, θα είναι στο γραφείο του για ανταλλαγή ευχών με το προσωπικό”. Υπήρξε κάποιος ανεκδιήγητος, υποτελής εργαζόμενος (γιατί συνάδελφο δεν τον λες) που πήγε να ανταλλάξει ευχές με το CEO των απολύσεων, των αποσχίσεων, της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της απαγόρευσης της συνδικαλιστικής δράσης στην τράπεζα;

Περιθώρια για εφησυχασμό δεν υπάρχουν. Η τουλάχιστον “περίεργη” διαδικασία των συνεντεύξεων στο Υπουργείο με την τουλάχιστον “περίεργη” ομάδα διαπραγμάτευσης στην οποία για άλλη μια φορά ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ο κάθε συνάδελφος έπρεπε να επαναλάβει ότι ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ δεν μπορεί να λειτουργήσει ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ ούτε για την Κυβέρνηση, γιατί η τριμερής έγινε για να ανακληθούν οι απολύσεις και η Κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει αν οι απολύσεις πρέπει να ανακληθούν, άσχετα με το τι θέλει η Τράπεζα, ούτε για την ΟΤΟΕ βέβαια που υπέγραψε μια κλαδική πριν λίγους μήνες που, όπως είπαν τότε, απαγορεύει τις απολύσεις και μια συμφωνία των Ιούλιο εν μέσω κινητοποιήσεων, που, όπως επίσης είπαν τότε, κατοχύρωνε τον εθελοντικό χαρακτήρα της μετάβασης στην INTRUM.

Οι γιορτές τελειώνουν, η προθεσμία για απάντηση στην Τράπεζα εκπνέει και μετά από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του Δεκεμβρίου η συνέχεια δεν μπορεί παρά να είναι αγωνιστική.

Καλούμε τους συναδέλφους στις εκβιαστικές προτάσεις που θα ξαναέρθουν το τραπέζι, να απαντήσουν ότι έχουν επιλέξει να μείνουν στην Τράπεζα μετά από τη δέσμευση της τράπεζας ότι η μετάβαση στην INTRUM είναι εθελοντική και ζητούν την άμεση τοποθέτησή τους με βάση τον Οργανισμό και την εργατική νομοθεσία. Να αναλάβει η τράπεζα την ευθύνη και το κόστος της επιλογής της.

Καλούμε την ΟΤΟΕ και τα 6 σωματεία της Τράπεζας να αμφισβητήσουν, με όποια διαδικασία προβλέπεται από το νόμο, το ΨΕΜΑ ότι στην τράπεζα υπάρχουν 35 κενές θέσεις εργασίας. Έτσι θα καταρρεύσει το οικοδόμημα που χτίζουν όλο αυτό το διάστημα.

Υπενθυμίζουμε ότι οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του Δεκεμβρίου, τα μεροκάματα που θυσιάσαμε και θα ξαναθυσιάσουμε μέχρι την τελική νίκη, έγιναν με αίτημα την ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ και τίποτα άλλο. Δεν ξέρουμε από πότε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ εργατοπατέρας Παναγόπουλος κάνει προσλήψεις στην INTRUM αλλά το ΟΧΙ των συναδέλφων μας δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Ανάκληση των απολύσεων σημαίνει ένα πράγμα: επιστροφή στην Πειραιώς.

Είναι βέβαιο ότι το 2020 θα είναι χρονιά επίθεσης των τραπεζιτών στους εργαζόμενους, παρά τα κέρδη που θα έχουν. Τα σχέδια των αποσχίσεων-απολύσεων δε σταματούν στα κόκκινα δάνεια. Γι’ αυτό πρέπει οι απολύσεις να ανακληθούν και το σύνολο των “αδειούχων” άμεσα να τοποθετηθεί για να καλυφθούν τα εκατοντάδες κενά στην Αττική, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα και όλη την Ελλάδα. Ούτε βήμα πίσω!

Τα 6 σωματεία άμεσα να οργανώσουν την επόμενη μάχη που μπορεί να έχει πολλές μορφές που θα δυσκολέψουν την Τράπεζα και θα ανεβάσουν το κλίμα και τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζόμενων. Είναι δύσκολο όταν έχεις το κίνημα σε ύπνωση γιατί τάχα μου τα λύνεις όλα με “διάλογο” και “συναίνεση” πίσω από κλειστές πόρτες ξαφνικά όλοι να ξεσηκωθούν. Η οργάνωση, τα αιτήματα και η προοπτική οδηγούν στον ξεσηκωμό και όχι το πρόβλημα από μόνο του. Εκείνοι που ένα χρόνο πριν όταν κατά εκατοντάδες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη οι εργαζόμενοι στα RBU κατέβαιναν στο δρόμο για τα αυτονόητα, ήταν απέναντι ας μην κουνάνε και το δάχτυλο σήμερα…

Καλή και Αγωνιστική Χρονιά το 2020