Ξεκίνησε η 6^η εβδομάδα εκβιασμών των συναδέλφων που είναι σε υποτιθέμενη  άδεια με την Τράπεζα να λοξοκοιτά στους δανεικούς. Όπως η ίδια λέει τηρεί κατά γράμμα όσα είχε στο μυαλό της υπογράφοντας την κατάπτυστη συμφωνία της με την ΟΤΟΕ και τον εργοδοτικό ΣΕΤΠ: Θα τους τοποθετήσει με βάση της ανάγκες του οργανισμού, δηλαδή με βάση τις ανάγκες που η ίδια θα αποφασίσει ότι έχει και μάλιστα χωρίς χρονοδιάγραμμα (!).

      Πριν λίγες μέρες κλήθηκαν τα προεδρεία των συλλόγων και τους γνωστοποιήθηκαν οι προτάσεις της Τράπεζας για την «αξιοποίηση» των συναδέλφων στην πρώην RBU, δηλαδή ότι υπάρχουν 30 διαθέσιμες θέσεις εργασίας στην Αθήνα, 100 στην επαρχία, αλλά όχι σε μεγάλα αστικά κέντρα, 100 στo τηλεφωνικό κέντρο της PDS (με απώλεια της τραπεζοϋπαλληλικής ιδιότητας) και φυσικά το –εξευτελιστικό- πρόγραμμα αποχώρησης.

      Πιστή η διοίκηση στις εξαγγελίες της, αφού τοποθέτησε κάποιους συναδέλφους στην Αθήνα, προχώρησε σήμερα στην αποστολή των γνωστών ραβασακίων που παρουσιάζουν τις κενές θέσεις που υπάρχουν, παντελώς τυχαία, στου «διαόλου τη μάνα» σε σχέση με τον τόπο διαμονής των συναδέλφων, επιβεβαιώνοντας το περιεχόμενο της βρώμικής συμφωνίας ΟΤΟΕ-ΣΕΤΠ που αφιέρωνε όλο κι όλο δύο γραμμές για τους συναδέλφους που παραμένουν στην Τράπεζα.

   Συνάδελφοι, αναρωτιόμαστε ποια στοιχεία είχαν να αντιπαραβάλλουν τα προεδρεία των συλλόγων στην άποψη της εργοδοσίας περί διαθεσίμων θέσεων και πραγματικών αναγκών; Έχουν ενδιαφερθεί να μάθουν εάν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις εργασίας και πραγματικές ανάγκες σε καταστήματα και στις διευθύνσεις;

       Προχτές σε έλεγχο του ΣΕΠΕ στο κτήριο Πανεπιστημίου 31, εβδομήντα έξι άτομα καταγράφηκαν να δουλεύουν υπερωρίες.

     Στην Τράπεζα που έχει φάει του κόσμου τα πρόστιμα για αδήλωτη υπερωριακή απασχόληση σε διευθύνσεις και καταστήματα, τα 6 Σωματεία αποδέχονται τις ανάγκες για προσωπικό όπως τις παρουσιάζει η Τράπεζα;

 Έχουν εικόνα της καθημερινότητας που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι; Εμείς ρωτάμε, επαρκεί το προσωπικό στα καταστήματα και τις διευθύνσεις για να ανταπεξέλθει σε όλες αυτές τις εργασίες; Την απάντηση την ξέρουμε, όποιος εργάζεται την γνωρίζει: ΟΧΙ, σε καμία περίπτωση.        

Γιατί λοιπόν οι πρόεδροι των συλλόγων δεν έκαναν το αυτονόητο τόσους μήνες: Να μπουν στον κόπο να ρωτήσουντους εργαζόμενους για να μάθουν εάν χρειάζεται προσωπικό, να καταγράψουν τις απαντήσεις και να τις αντιπαραβάλλουν στην Τράπεζα; Τους ήταν δύσκολο ή μήπως τους ήταν αδιάφορο;

Συνάδελφοι, από την πρώτη στιγμή υποστηρίζαμε ότι η συμφωνία προμοτάρει το deal Πειραιώς – Intrum και προσπαθεί να διασφαλίσει όσους θέλουν να φύγουν από την τράπεζα και όχι όσους τελικά θα αποφάσιζαν να μείνουν. Τώρα που και οι φανατικότεροι υποστηρικτές τις συμφωνίας βλέπουν στην πράξη ότι δεν είναι παρά ένα αστείο κουρελόχαρτο, που τους κουνάει χλευαστικά και επιδεικτικά η Πειραιώς ισχυριζόμενη ότι το τηρεί, τι σκοπεύουν να κάνουν; Πώς σκοπεύουν να πιέσουν την Τράπεζα; Με το απειλητικό και αποφασιστικό: «Ας το ξανασκεφτούν»; Και πώς σκοπεύουν να πείσουν τους εργαζόμενους;

Και κάτι τελευταίο για το ΣΕΤΑΠ. Τα like σε φωτογραφίες με παρεούλες σε ταβέρνες και καφέ ήδη εξοργίζουν το σύνολο των συναδέλφων και το παραγοντιλίκι «εγώ είμαι εδώ και εγγυώμαι» είναι πια ένα κακόγουστο ανέκδοτο…