Την παραμονή της δεύτερης πανεργατικής απεργίας για το αντεργατικό πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ, για το οποίο ξεσηκώθηκαν ακόμα κι οι πέτρες, οι κατά συρροή επαγγελματίες υπονομευτές απεργιών, εργατοπατέρες της πλειοψηφίας του ΣΕΤΠ επέλεξαν να μας ενημερώσουν με το νομικίστικο κείμενο του δικηγόρου (ένεκα επισημότητας και κύρους δήθεν !) ότι ξεκίνησαν διάλογο Συλλογικής Διαπραγμάτευσης με τη Δ.Α.Δ! Το κύρος του το συνδικαλιστικό κίνημα ιστορικά το κατακτά μέσα από τους αγώνες και όχι τις γονυκλισίες στα εικονίσματα των τραπεζιτών.

Μιλάμε για τα «ό,τι προαιρείσθε» ξεφτέρια του κοινωνικού διαλόγου για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι. Μιλάμε για τους γνωστούς εργατοπατέρες «αγιογράφους» της εργοδοσίας, που δεν διεκδίκησαν ποτέ τίποτα! Μιλάμε για τους εργατοπατέρες που αποτελούν πολύτιμο αρωγό και άλλοθι της εργοδοσίας στην απαράδεκτη παρεμπόδιση της συνδικαλιστικής δράσης στην τράπεζα με απαγορεύσεις περιοδειών. Αυτούς που δεν χάνει ευκαιρία στη «εμπιστευτική» αλληλογραφία τους να ευχαριστεί και να μακαρίζει η κ. Μακαριγάκη για τη αγαστή συνεργασία τους στη φίμωση του συνδικαλιστικού λόγου.

Μιλάμε για τους γνωστούς «ρεαλιστές» συνδικαλιστές υπηρέτες του εφικτού των κερδών της τράπεζας. Μιλάμε για τους γνωστούς νεκροθάφτες και τις μοιρολογίστρες εργασιακών δικαιωμάτων, που είναι «μανούλες» να εξισώνουν εργασιακά δικαιώματα προς τα κάτω. Μιλάμε για την εργολαβική θυγατρική της τράπεζας, που «γνωρίζει» να υλοποιεί την αντεργατική AGENDA 2020-23 εξασφαλίζοντας κέρδη και εργασιακή ειρήνη για το αφεντικό χρόνια τώρα. Κάποιος που δεν τους ξέρει ενδεχόμενα να ψάξει ραφτάδικο για τσέπες για να βάλει τις διεκδικήσεις του κειμένου! ΦΕΥ ! θα μείνουν στα χαρτιά με τη μόνιμο επωδό των δύσκολων καιρών που ζούμε.

Η Συλλογική Διαπραγμάτευση (είτε σε επιχειρησιακό, είτε σε κλαδικό επίπεδο) είναι μια πολύ σοβαρή ιστορική κατάκτηση του συνδικαλιστικού κινήματος για να διαπομπεύεται από τους ιεροφάντες του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Η χρήση του επιθέτου Συλλογική παραπέμπει πρώτα απ’ όλα σε διαδικασία που θέτει σε κίνηση το σύνολο των εργαζομένων, που πρέπει να καταθέσουν σε γενικές συνελεύσεις τα θέλω τους με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους, ώστε να συνταχθεί η συνισταμένη του διεκδικητικού πλαισίου, καθώς και λήψη οργανωτικών μέτρων για να έχει θετικό αποτέλεσμα για τους εργαζόμενους μια συλλογική διαπραγμάτευση. Κανένας εργοδότης δεν έδωσε ποτέ τίποτα οικειοθελώς. Όλα τα δικαιώματα είναι αποτέλεσμα σκληρής διαπραγμάτευσης και αγώνα. Γνωρίζουμε λοιπόν καλά στην πράξη τίποτα απ’ όλα αυτά δεν πρόκειται να κάνουν, γιατί δε θέλουν τη συμμετοχή των εργαζομένων. Όσο για τη βούληση της τράπεζας στα χαρτιά και την «κοινωνική της ευθύνη»! την είδαμε στην πράξη στις συνεντεύξεις του RBU, στην επιστολή CEO κ.α. και τη βιώνουν καθημερινά όλοι οι συνάδελφοι ιδιαίτερα του δικτύου, καθώς και οι τοπικές κοινωνίες οι αγρότες, οι ηλικιωμένοι, οι μικροί επαγγελματίες, που βιώνουν το κλείσιμο δεκάδων καταστημάτων και χαρατσώνονται βάρβαρα στα γκισέ, για να μας διώξουν όλους στο τέλος! Η υποκρισία τους τσακίζει κόκκαλα!

Συνάδελφοι, τα αντεργατικά σχέδια της τράπεζας δεν έχουν τέλος και οι εργατοπατέρες βάζουν πλάτη να τα υλοποιήσει. Κανένας δεν είναι στο απυρόβλητο. Κανένας εφησυχασμός. Απαιτείται επαγρύπνηση και οργάνωση του αγώνα. Όχι άλλο χάσιμο χρόνου. Καμιά εμπιστοσύνη στους εργοδοτικούς όλων των αποχρώσεων των Συλλόγων. Αποτελούν μέρος του προβλήματος. Η εργασιακή μας επιβίωση απαιτεί να μπούμε όλοι στη μάχη. Ξεπεράστε δισταγμούς και ταλαντεύσεις πριν είναι αργά.

Ελάτε σε επαφή με το ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.

Επιλέξτε την καθημερινή ενημέρωσή σας από την ιστοσελίδα μας.