ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ.

(ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 5.30

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΟΛΥΜΠΙΟ)

ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ;

Συνάδελφοι,

Σχεδόν καθημερινά ενημερώνουμε με ανακοινώσεις για τις εξέλιξεις στην τράπεζα (INTRUM, RBU αλλά και ολόκληρο το δίκτυο).

Ώρα να δούμε τη «μεγάλη εικόνα» : πως φτάσαμε εδώ, που πάμε, τι κάνουμε.

Εδώ και χρόνια …

Λίγοι συμμετείχαμε σε απεργίες, δεν πιστεύαμε στην αξία του αγώνα, ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Μας φαινόταν «έξω από μας» να συμμετέχουμε σε συγκεντρώσεις.

Είμασταν λίγο ήσυχοι («καλά είμαστε, το μεγάλο κακό δεν ήρθε ακόμα»). Και λίγο ανήσυχοι με το φόβο ότι η θύελλα που χτύπησε τον διπλανό, έρχεται στο κεφάλι μας.

Ψηφίζαμε συνδικαλιστές, κόμματα. Επιλέγαμε τον «λιγότερο κακό». Αναθέταμε τη ζωή μας. Πάντα απογοητευόμασταν. Φάνταζε σαν «πεπρωμένο», ο πλούτος να αυξάνει, εμείς να πηγαίνουμε όλο και χειρότερα, τα παιδιά να ζήσουν χειρότερα από εμάς.

Τώρα, η καταιγίδα μπήκε στα σπίτια μας.

Τα RBU, είναι μόνο η αρχή. Δεν εξαιρείται κανένας (όπως δείχνει η τελευταία «ικεσία» της τράπεζας προς όλους να πάνε στην ΙNTRUM).

ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις το υπέγραψαν : ενίσχυση των τραπεζιτών (και άλλων «μεγάλων») με τα δισεκατομμύρια των φόρων μας. Μείωση μισθών. Κατάργηση κοινωνικής ασφάλισης και συμβάσεων. Ευελιξία «απασχόλησης». Να διωχτούν ακόμα 15.000 τραπεζοϋπάλληλοι, να μείνουν τα μισά καταστήματα. Τα ίδια σ’ όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτή είναι η δική τους «ανάπτυξη». Είναι ο δικός μας εφιάλτης.

Περιμένοντας αντιδράσεις, ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ πετσόκοψε το δικαίωμα στην απεργία και η «δεξιά» ΝΔ το αποτελειώνει : φακελώνει ηλεκτρονικά τους εργαζόμενους και τη γνώμη τους, τους αποτρέπει να συμμετέχουν στα σωματεία, να αποφασίζουν αγώνες.

Με εργαλείο τον εργοδοτικό συνδικαλισμό (τον γνωρίσαμε καλά τον καιρό αυτό) θέλουν σιγή νεκροταφείου. Αυτόν χτυπάει το ΠΑΜΕ στη ΓΣΕΕ, την ΟΤΟΕ, τα σωματεία.

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την ιστορία. Η εργοδοσία είναι σε δύσκολη θέση.

Ο αγώνας των ίδιων των εργαζόμενων, κόντρα στη τράπεζα και τα τσιράκια της στον συνδικαλισμό δεν πήγε χαμένος. Άξιζε τον κόπο. Είχε αποτελέσματα.

Κι’ αύριο, τι ?

Η τράπεζα, οι τραπεζίτες, ο ΣΕΒ, οι κυβερνήσεις, η Ε.Ε, τα κόμματα τους (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ με τα φρικαλέα εξαπτέρυγα των ακροδεξιών – ναζιστών), ο εργοδοτικός συνδικαλισμός, δεν θα σταματήσουν.

Θα επανέλθουν με άλλους τρόπους, πρόσωπα. Με τον ίδιο σκοπό : να μας τσακίσουν για να βγάλουν περισσότερα.

ΤΩΡΑ έχουμε πείρα.

Η δουλειά μας, οι θυσίες μας για «ανάπτυξη» μας έφεραν στα χειρότερα.

Αυτοί που ψηφίσαμε στη βουλή, στο σωματείο, έκαναν τις υποσχέσεις, μνημόνια, κοινωνικό «μακελειό». Τη κρίσιμη στιγμή τους βρήκαμε απέναντι μας, εχθρούς μας.

Η αποχή από μαζικές, ζωντανές διαδικασίες των σωματείων, η πολυδιάσπαση τους, η αποχή από κινητοποιήσεις, η σιωπή, η ανοχή, δεν μας εξασφάλισαν.

Κερδίζουμε μόνο με τον αγώνα. Αξίζει ένα ΜΠΡΑΒΟ σ’ όλους τους συναδέλφους της Πειραιώς που συλλογικά και ατομικά, ενάντια σε θεούς και δαίμονες αντιστάθηκαν, στρίμωξαν την εργοδοσία, κερδίζουν.

Στηριγμένοι στη πείρα του αγώνα αυτού (που δεν τελείωσε), βλέποντας τη «μεγάλη εικόνα», περιμένοντας την επόμενη μέρα, να αναρωτηθούμε :

Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξουμε?

Να κατέβουμε στο δρόμο, να μαθευτεί ο αγώνας μας, να βρούμε αλληλεγγύη από άλλους εργαζόμενους με τα ίδια προβλήματα?

Και αν ΝΑΙ, με ποιους να κατέβουμε? Με τη ΓΣΕΕ, το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, την ΟΤΟΕ, τον Σύλλογο της Πειραιώς, της ΑΤΕ ? Τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ. Εκεί θα βρείτε αυτούς που «φτύνετε», αυτούς που σας καλούν να απολυθείτε για να κερδίσουν οι τραπεζίτες. Αυτούς που ψήφισαν και εφαρμόζουν όλα τα μνημόνια που συνεχίζονται.

Με το ΠΑΜΕ, λοιπόν?

ΝΑΙ, γιατί όχι? Μπορεί να μη συμφωνείτε σε όλα μαζί του. Αλλά δεν κορόϊδεψε. Δίνει τη μάχη με εργοδότες, κυβερνήσεις, τα συνδικαλιστικά τσιράκια τους. Είναι πάντα έξω από τη τράπεζα, και σε δυσκολότερους καιρούς, μην υπολογίζοντας κόπο και θυσίες.

Γιατί το ΠΑΜΕ «φωνάζει» αυτό που προβληματίζει σιωπηλά όλους μας : αν δεν γίνουν μεγάλες αλλαγές στην οικονομία, το κράτος, αν δεν πάρουν κεφάλι οι εργαζόμενοι, κάποια στιγμή, θα πάμε «σαν το σκυλί στ’ αμπέλι».

Το ΠΑΜΕ ανοίγει την αγκαλιά του σε όλους. Για καθένα που προβληματίζεται, που θέλει ζωντανή την τάξη μας, τους αγώνες της, τις ελπίδες της. Για καθένα που θέλει να ξεφύγει από τον φόβο, να σηκώσει κεφάλι. ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΧΙ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΣ, ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ.

ΉΡΘΕ Η ΩΡΑ

Το Σάββατο, 7 Σεπτέμβρη, στις 5.30, ραντεβού της Πειραιώς και άλλων τραπεζοϋπαλλήλων, στον κινηματογράφο Ολύμπιο, στην Αριστοτέλους. Με το πανώ των εργαζόμενων της Πειραιώς, ενωνόμαστε με τους άλλους εργαζόμενους, στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ.

Βγαίνουμε στο προσκήνιο. Θα νικήσουμε.